Układ bodżcoprzewodzący serca – czyli struktura w sercu odpowiedzialna za powstawanie i prawidłowy przepływ impulsów elektrycznych uległ u Pana / Pani uszkodzeniu. Mogło to zostać spowodowane bardzo wieloma czynnikami. Do najczęstszych należą: choroba wieńcowa, tzw kardiomiopatie, choroby układowe oraz zmiany zwyrodnieniowe wynikające ze starzenia się organizmu.
Jeżeli w przebiegu choroby dochodzi do zawrotów głowy, omdleń, utrat przytomności, a w badaniach dodatkowych – ekg lub ekg 24 godzinne tzw „Holter” zarejestruje się wolną pracę serca lub inne istotne zaburzenia w pracy serca – to jedyną metodą leczenia tej choroby jest implantacja sztucznego rozrusznika/stymulatora serca.
W zależności od rodzaju choroby – dobiera się odpowiedni typ stymulatora i elektrod. Należy podkreślić, że ilość elektrod NIE jest wyznacznikiem jakości urządzenia które się zakłada. To znaczy – nie można powiedzieć że stymulator z jedną elektrodą jest gorszy od tego z dwiema lub trzema elektrodami. W niektórych chorobach na przykład utrwalone migotanie przedsionków – jedyną możliwością jest założenie tylko jednej elektrody.
W chwili obecnej w naszej Klinice dostępne są stymulatory najnowszej generacji, posiadające wszystkie atesty europejskie oraz polskie. Do zabiegu używane są WYŁĄCZNIE nowe, fabrycznie zapakowane urządzenia. Można nawet powiedzieć – że nie ma żadnych różnic w jakości urządzeń, które zakładamy do innych krajów Unii Europejskiej.
Są różne rodzaje stymulatorów, roniące się dodatkowymi funkcjami – które mogą poprawiać jakość Państwa życia – ale nie można powiedzieć że są stymulatory „lepsze lub gorsze”. Każdy typ stymulatora jest optymalny dla danej choroby, tak aby jak najdoskonalej mógł zastąpić uszkodzone struktury serca. O doborze odpowiedniego stymulatora decyduje lekarz kwalifikujący lub wykonujący zabieg. Wszystkie stymulatory – to urządzenia praktycznie niezawodne – o bardzo niskim ryzyku awarii.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, pod kontrolą obrazu rentgenowskiego, najczęściej przez nakłucie żyły podobojczykowej. Wprowadzana jest jedną, dwie lub w szczególnych wskazaniach trzy elektrody do serca. Elektrody umieszcza się w odpowiednim miejscu w sercu. W zależności od lokalizacji elektrody – mogą być użyte tzw „pasywne” lub „aktywne” – wkręcane elektrody. Stymulator po połączeniu z elektrodą umieszczany jest pod skórą, najczęściej pod lewym obojczykiem.
Cały zabieg trwa ok. 60-90 minut.
Zabieg implantacji stymulatora serca jest zabiegiem bezpiecznym, ale sporadycznie mogą wystąpić powikłania.
Do głównych powikłań należą:
- dyslokacja elektrody wewnątrzsercowej ryzyko od 1% do 5% zabiegów – nie powoduje to zagrożenia życia, ale wymaga powtórnego zabiegu umieszczania elektrody w sercu.
- tzw: odma opłucnowa – ryzyko ok. 1,5% zabiegów – związana z nakłuwaniem żyły podobojczykowej – wymaga ona założenia 35 dniowego drenażu do płuca – nie pozostawiającego trwałego uszkodzenia płuca.
- krwiak w loży stymulatora – ryzyko ok. 2% problem częsty u osób na stałe przyjmujących leczenia przeciw zakrzepowe ( Acenocumarol, Sintrom,Syncumar ) – np. osoby ze sztucznymi zastawkami serca. Krwiak ten wymaga czasami rewizji chirurgicznej.
- ropienie w loży stymulatora – ryzyko ok 0,5% bardzo rzadkie powikłanie, ale najczęściej wymaga usunięcia stymulatora z zakażonej strony i założenia nowego rozrusznika po przeciwnej stronie..
- martwica skóry – ryzyko ok. 0,25% u osób bardzo szczupłych – wymaga powtórnego zabiegu i przemieszczenia rozrusznika w inne miejsce.
- bóle w okolicy stymulatora i barku – ryzyko poniżej 0,1%
- perforacja (przebicie) serca – bardzo rzadko – poniżej 0,1%. Powikłanie to wymaga interwencji chirurgicznej
Bardzo rzadko w różnym okresie po implantacji stymulatora okazuje się, że z powodu postępu choroby serca wymagane jest założenia innego rodzaju stymulatora. Wówczas, może być konieczne „doszczepienie” nowej elektrody serca. Stymulator wymaga okresowej kontroli – wg zaleceń lekarza, w wyspecjalizowanej Poradni. Współczesne stymulatory nie powodują praktycznie żadnych ograniczeń w codziennym życiu i można korzystać z większości urządzeń elektronicznych.
Osoby ze stymulatorem nie powinny: używać spawarek elektrycznych, pracować w stacjach transformatorowych, przy dużych polach elektromagnetycznych (fabryka telewizorów, linie wysokiego napięcia).
Seria 1
Seria 2